Şiir

Gözlerindeki güzelliğin içinde kaybolsam keşke

Karanlığa su dökülür ve dalından bir yaprak ışık düşer güneşin

Her damlası bir yağmur,büyümesi ansızın olur ateşin

Gökkuşağına boyanır bilmezsin İstanbul caddelerin

Gözlerindeki güzelliğin içinde kaybolsam keşke

Sarılıp gülüşüne huzur dolu rüyada

Koparılmış dalında umut saklarsın günlerin

Her mevsimin hikayesi farklıdır,birbirine bağlanan kaderin

Söylemesi ne de zor,dilde harfler tükendiğinde sözlerin

Gözlerindeki güzelliğin içinde kaybolsam keşke

Sarılıp gülüşüne huzur dolu rüyada

Tel tel ayrılır kirpikleri gecenin şafak vaktinde

Denize dökülen ırmak gibidir sevmek,ötesi kimin elinde

Geçip giden zamanın eteklerinde bir kardelen gibi bende

Gözlerindeki güzelliğin içinde kaybolsam keşke

Sarılıp gülüşüne huzur dolu rüyada

25.02.2010

Yağmak ister bazen insan,yağmur olup ırmaklara

Ne var ki hayat

Işığın gölgesinde yaşanmamışlıkların hikâyesini anlatan bir peri masalı değildir

Her gülen yüzün parlayan gözleri yoktur

Susayan güllerin çaresizliklerinde kan kırmızı renkleri solar düşüncelerin

Ve bazen ağlamak ister insan

Gerekliliğini hissettiğinde hüznün baharlarını,

Yaşamak ister

Matemini mehtabın terli yüzünde bulmuştur aşk koşarken

Süslenmiş kelimelerle gelir oturur yanı başına keder,anlayamaz fani olan

Yoktur çaresi nasırlı avuçlarda biriken mutluluğu armağan etmenin güz yaprağına

Bir duraktan bir durağa yürümek ister bazen insan

Sıcaklığını hissettiğinde yaz mevsiminin,

Üşümek ister

Toprağın kokusuna karışır her yağmurdan sonra dem

Koyu kıvamlı rüzgarların hayranlık uyandıran dokunuşlarında saklanır yakamozlar

Ve her günün parlayan ışıkları yoktur devamında gecenin

Derlenmiş roman gibi parça parçadır hayat

Yağmak ister bazen insan

Vücut ısısı düştüğünde en güzel nağmelerin

Gitmek ister…

24.02.2010

Seyehat engeli olmayan bir düş kurmak istiyorum

Seyahat engeli olmayan bir düş kurmak istiyorum.Yenilikçi yalanlara kapılmayan bir günün,yerini geceye bırakmaya hazırlandığı çıplak ayaklı dilenciliğimin parlamaya çalışan gözlerinin ışığında,terk edilişimin bir adım öncesinde ve bütün sevdiklerimi yanımda götürmek istiyorum.

Yalnız kalmak istiyorum,koşmaya çalışırken gökkuşağının tenime deydiği yere,ayağım takılıp düşmeden önce hatırladığım yağmurun,hiç yağmamış olması gibi.Susmak istiyorum anlatmak istediğim her cümleyi.

Seyahat engeli olmayan bir düş kurmak istiyorum,elle tutulabilen bütün zenginlikleri ardımda bırakıp.Ağlamak istiyorum sahte gülüşler için yaşanacaksa hep.Bulut olup yağmurlara karışmak damla damla ve sevmek istiyorum parmaklarımın arasına aldığımda kalemimi içimden geçenleri yazmak isterken aç bir martı gibi önümden sayfaları kapıp giden rüzgarı,soğuğu ve kar’ı.

Seyahat engeli olmayan bir düş kurmak istiyorum,hiç kimsenin beni tanımadığı diyarlara.

Sessiz,sedasız,sevdasız…

Üzgünüm...

Tutsak,bedenimde ızdırap

Müebbedin tel tel kirpiklerimden açılan sayfalarını okuyorum

Bu gece sana

Ağırlaştırılmış gözyaşların dökülüyor gözlerimden

Hepsi senin eserin

Yalanlanmış bir aşk hikâyesinin gülen yüzü

Hepsi senin eserin mutluluklarımın

Ben ki dalında yaprak olmak isterdim yaz mevsiminin

Ya da bir çiçek kadar sessizce dokunmak ellerine

Bir çiçek kadar narin

Satırlarım gece yarısını çoktan geçti be yaralım

Artık bende yaralıyım

Bu günde sabah olacağını okumuştum gazetelerden

Her zamanki gibi,ama

Olmadı cananım

Gönlüme gün doğmadı

Sustu bütün konuşmalar,anlamım kalmadı

Dilimde heceler düğüm

Gerçek mi dokunduğum ve gördüğüm

Bilmiyorum be sultanım

Bilmiyorum üzgünüm…

19.11.2009

Farkındamısın

Soğuk kış akşamlarının ürkek yağmurlarıyım

Her nedense

Başıboş sokakların titrek mum alevlerine benzediği şehirlerde yaşıyor

Kendi gölgemin nöbetini tutuyorum

Bilmiyorum beklide yalancıyım

Kaçıp gitsem buralardan ardıma bakmadan diyor

Ama yapamıyorum

Susuyorum sevgiye

Aşka

Ve her şeyden çok sana

Sana gelmek için çıktım bu defa düşler sokağına ama

Her yanımı sarmış çöl ateşinin içimi yakan girdabındayım

Üşüyorum

Bakamıyorum aynalara

Korkuyorum

Gözlerinin içinde büyüyen şaşkın umutlar

Sanki benden kaçar gibi yaralım

Bense siyahımda büyütüyorum bütün umutlarımı

Biliyor musun

Farkında mısın

Seni seviyorum…

20.10.2009

Belkide seviyorum

Unutuyorum yavaş yavaş hatırladığım her şeyi

Belki de o kimsesiz kaldığım gecelerde

İsmini sayıkladığım birisini

Ama hala şiirler yazıyorum

Belki de bizi değil düşlerimizi anlatıyorum

Susuyorum hep

Sen olmayınca konuşamıyorum

Seviyorum belki de

Hani o kimsesiz kaldığım gecelerde

İsmini sayıkladığım birisini

Bir hatıran olsa da

Karanlık duvarları resminle aydınlatsam

Bir şarkımız olsa

Radyomun başında sabaha dek uyumasam

Bir umudum olsa diyorum

Ömrümü mendil gibi gözyaşıyla yıkasam

Belki de arıyorum

Dokunmaya kıyamadığım tenini

Hani o kimsesiz kaldığım gecelerde

İsmini sayıkladığım birisini

Artık zamanın bile acılara yenildiği

Bir dünyada yaşıyorum

Kayboldukça hislerimi bir kağıda yazıyorum

Ben seni unutmak değil her an sevmek istiyorum

Bekli de duyuyorum

Hani o kimsesiz kaldığım gecelerde

İsmini sayıkladığım

Hayaline bile uzaktan gözyaşıyla baktığım birisini

Ayrılığın yenilmez hükmü sürüyor

Yaşamak için aldığım her nefeste

Oysa ben yağmurlar biriktirdim

Kanatları çalınmış güvercin gibi

Bir kafeste

Bu defa boşuna sevinmişim

Geldiğini sandığım her heveste

Belki de özlüyorum

Hani o kimsesiz kaldığım gecelerde

İsmini sayıkladığım birisini

Bir umuda koşarken

Ayağı takılıp düşenlerin sevgisini

Ne zaman ve nerde olursa olsun

Yolu yalnızlığa düşenlerin adresini

Belki de seviyorum

Sevmek istediğim herkesten daha çok

Seni

24.06.2005

Duygusal yaklaşımlar

Islak buzlu camlara ellerimle yazdım ismini

Hani ayaz olurda üşür ya bütün benliğin

İşte öyle özledim seni

Tarifi gökyüzünün mavi derinliğinde olmayan

Bir kırlangıç sersemliğiyle düşüyorum yükseklerden

Hani başın önüne düştüğünde

Gözlerinin baktığı yere

Ve bikaç parça cam kırığı var bu gece kalbimde

Sevdiğim benden çok uzaklarda biliyormusun anne

Onsuz toplayamadım

Ağlamak geldi birden bire

Sevgiliye sarılıp ağlamak

Bir beyaz kağıdın körkütük sarhoş olduğu bir sebepten dolayı

Sadece birkaç satırdı oysa yazdıkalrım

Gündüzün geceyle buluşmasını anlatmaya çalışırken

Saklayamadım seni sevdiğimi hiçbir cümleden

Hani güneş gözlerini kapattığında

Ardından gelen karanlık gibi

Eğer yapabiliyorsan yerden yere vur beni

Yalnızca birazcık sesini duyayım

Sana sarılayım

Tut ellerimi

Sevdiğim beni bu akşam çok özlemiş duyuyormusun anne

Onu düşünürken gözlerimin içinde büyüyen özlemini görüyormusun

Her telefon çalışında kalbimin nasıl attığını biliyormusun

Aşka kanun gerekmez

Aşka sebep gerekmez

Aşka sitem edilmez sevdiğim

Aşkı anlatmaya ömürler yetmez

Ben her baharda çiçekler açar gibi

Bazen dolu bazen kar gibi

Yüksek yüksek tepelerden deinizlere akar gibi

Bir tek seni seviyorum

Bir tek seni...

23.10.2006

Duygusal yaklaşımlar

Ben kendime sensizliği anlatmaya çalışırken sen,

Yani sen diye,bildiğim herşey,

Beni zamansız,beni amansız bir yolculuğa uğurladı.

Sevgiye susamış bir kalbin öyküsünü anlatır ya hani boş sokaklar,

Sana sevdiğim,

Üzerinde yalnızca bir tek yıldızın parladığı,

O boş sokakta yürümek yasakmıydı.

Anlayamıyorum bazen kendimi bile,

Anlatamıyorum seni kimselere....

25.02.2006

SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM...

Sözlerimin gizli kalmış dünyasındaki

Ayaza çalan renklere sarıp sarmaladım

Hülyalı bakışlarındaki sevincimi

Ve ben seni yaprakların sararıp solmaya başladığı

Sonbahar mevsiminin herhangi bir gününde

Güneş batmadan önce sevdim

Yaşamın henüz sevmeye elverişli olmayan zamanlarıydı

Ama ben susuyordum, gölgelerini bir nisan yağmurunun

Hafif su birikintilerine kaptırmış papatyalar gibi aşka

Susuyordum,

Belkide hep bu yüzden kendime yeniliyordum

Aşkın tarif edilemeyen yüzünü görmüştüm ve

Küçük bir fincan dolusu kahveden yutkunmuştum seni

Koyu ve sımsıcak

İşte o zaman

Dudaklarımın arasından bedenime sızan

Islak nefesimin adı olmuştu aşk

Gözlerimin, geceyi kendi şafağına hapsetmiş karanlığı

Delip geçmeye çalışan ışığında arıyordum seni

Tabi her seferinde kendime takılıp düşüyordum

Soğuğun ve kahverenginin tonlarını taşıyan bir mevsimin

Yerini yeşilin birçok renge büründüğü ilkbahara bırakması gibi

Küçüktüm ve büyüyordum

Sözlerin hiçbir anlam ifade etmediği bazı anlar vardır yaşanılan

İşte o zaman,

Buzlu camlara çizilen çocuksu bir resmin ardına sığınır umutlarım

Ve sanki gece olmuşçasına sabırsızlıkla beklerim güneşin doğuşunu

Her telden bir tutam sevgi besteliyor sana

Her gün gitarım

Bu güne dek

En kuytu köşelerinde saklansam da

Ömür perçeminin şafak vakti yaklaşırken

Seni kendime anlatmaktan çekinmiyor artık yüreğim

Çekinmiyor satırlarım

Ama sen yinede

Resmini çizdiğim bir beyaz kâğıdın arkasına saklanan

Umutlarıma sarılıp ağlamadan önce gel

Gel ne olur

Seni çok özlüyorum…

18.12.2007